Παρακολούθησα μια πολύ ενδιαφέρουσα διημερίδα στα πλαίσια του σεμιναρίου «Η διαχείριση του νερού στην Αττική από την αρχαιότητα έως σήμερα», στην οποία διαπίστωσα μια διαφορετική διάσταση προσέγγισης της θεματικής ενότητας "ΝΕΡΟ" στο νηπιαγωγείο. Αφορά στην ιστορική διαδρομή της υδροδότησης της Αττικής. Ξεκινώντας από το Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά, μάθαμε ότι ο Πειραιάς είχε πρόβλημα εύρεσης πόσιμου νερού. Στην αρχή, κατασκεύασαν πηγάδια, αλλά δεν επαρκούσαν. Την περίοδο της τυραννίδας του Πεισίστρατου ξεκίνησαν τα πρώτα έργα υδροδότησης της Αττικής, που ξεκινούσαν από τον Υμηττό με κατάληξη στα διάφορα σημεία της πόλης στις δημόσιες κρήνες. Οι κρήνες, τόπος κοινωνικής συνάντησης και για τις γυναίκες, που δεν είχαν πολλές ευκαιρίες δικαιολογημένης εξόδου από τις οικίες τους στα αρχαία χρόνια, διακοσμούνταν με κεφαλές λεόντων και σε ένα αρχαίο αγγείο υπάρχει η κεφαλή γαϊδουριού! Στην Αττική υπήρχαν πέντε ποτάμια: ο ποταμός Ασωπός, ο Ερασινός, ο Ηριδανός, ο Ιλισσός κ